عدم تحمل غذایی
عدم تحمل غذایی در نتیجه مکانیسم های غیرایمنولوژیک نظیر واکنش های توکسیک، گوارشی، ژنتیک، متابولیک، روانی و یا انطباقی خاص به وجود می آید. عدم تحمل های غذایی معمولاً شایع تر از آلرژی های غذایی می باشد و معمولاً در اثر مواد شیمیایی با وزن مولکولی پایین و اجزاء فعال بیولوژیک موادغذایی تحریک می گردد. علائم عدم تحمل غذایی مشابه آلرژی و شامل علائم دستگاه گوارش، تنفس و پوستی و تظاهرات نورولوژیک مانند سردرد می باشد. از نظر بالینی تشخیص افتراقی مابین عدم تحمل غذایی و واکنش های آلرژی غذایی حائز اهمیت می باشند، زیرا آلرژی های غذایی برخلاف عدم تحمل غذایی، می توانند واکنش های آنافیلاکسی تهدید کننده زندگی را در پی داشته باشند.
عدم تحمل کربوهیدرات ها
کربوهیدرات ها، قندها، نشاسته ها و پلی ساکاریدها ترکیبات پیچیده ای می باشند که برای هضم، جذب و متابولیسم مطلوب باید توسط آنزیم ها شکسته شوند. واکنش های شدید در نتیجه کمبود آنزیم های مورد نیاز برای شکست این ترکیبات بویژه دی ساکارید ها (مانند لاکتوز یا سوکروز) و یا در صورت سوءجذب محصولات هضم شده، ایجاد می گردد.
عدم تحمل لاکتوز
عدم تحمل نسبت به دی ساکارید لاکتوز شایع ترین نوع عدم تحمل غذایی می باشد، که در اکثر موارد در نتیجه کاهش ژنتیکی آنزیم لاکتاز ایجاد می گردد. تحمین زده شده است که حدوداً 75% از جمعیت جهان به هیپولاکتوزمیا دچار می باشند. نفخ و دردشکمی، احساس بادکردگی و اسهال حدود چند ساعت به دنبال مصرف لاکتوز معمولاً مشاهده می گردد. به دلیل مشابه بودن علائم عدم تحمل لاکتوز با آلرژی نسبت به شیر گاو معمولاً اشتباه تشخیص داده می شود. با این حال باید در نظر داشت که افراد مبتلا به آلرژی نسبت به شیر گاو علائمی در سایر ارگان ها مانند مجاری تنفسی، پوست و در موارد شدیدتر واکنش های آنافیلاکسی سیستمیک نیز بروز می نماید.
عدم تحمل فروکتوز و ناتوانی در هضم پلی مرهای فروکتوز (F0DMAPs)
ناتوانی در سوءهضم و سوءجذب فروکتوز، الیگوساکاریدها، دی و مونوساکاریدها و پلی اول ها (F0DMAPs) دیده شود که شامل قندها و پلی اول هایی نظیر سوربیتول، مالتیتول و … می باشد. مصرف مقادیر بالایی (F0DMAPs) منجر به اسهال، کرامپ و نفخ می گردد. این حالت در افراد مبتلا به سایر بیماری های زمینه ای دستگاه گوارش نظیر سندرم روده تحریک پذیر بیش تر دیده می شود.
تهیه و تنظیم : نگار حجتی (متخصص تغذیه و رژیم درمانی)